Monthly Archives: March 2003

Destination unknown

Af en toe sta ik eens stil en denk na over waar ik heen ga. Ga ik een succesrijke toekomst als DJ/producer tegemoet of moet ik me voorbereiden op een leven in de goot ? Gaat mijn brein het over een paar jaar volledig begeven of ga ik nog vele highs tegemoet ? Is the future bright or am I going nowhere fast ? Ik weet het niet en ik weet ook niet zeker of ik het wel wil weten. Ik zal wel zien. Maar genoeg over mij. Ik zou het hier graag hebben over de toekomst van house. Van een neger die wat op een trom slaat, naar jazz naar funk naar disco. Van disco naar acid house naar rave naar jungle naar two-step. House heeft al een ongelofelijke weg afgelegd naar de onoverzichtelijke diversiteit aan genres en subgenres die vandaag bestaan. So what’s up next ? Ik heb er al vaak mijn hoofd over gebroken en om eerlijk te zijn, I haven’t got a clue.

Om de zoveel tijd duikt er een nieuwe naam op : hard house, progressive, two-step. Meestal gewoon een nieuw etiket voor iets wat al lang bestaat, maar plots door marketing pipo’s ontdekt wordt. Two-step: gewoon een nieuwe verpakking voor speed garage, dat een paar jaar geleden net niet genoeg gehyped werd om er rijk van te worden. Deze keer is het dus wel gelukt. Progressive: een nieuwe naam voor trance, omdat trance tegenwoordig zo passé is. Volgens mij is regressive een betere naam. En hard house dan: gewoon de Britten die rave (in zijn meest boring 4 to the floor vorm) herontdekken en denken dat ze iets nieuws hebben. De vernieuwing eindigt bij het toevoegen van een paar delen trance en gabber.

Eigenlijk zouden we hier blij moeten zijn om hard house, want tegenwoordig is the Belgian hoover sound (vooral bekend van vele Bonzai nummers van zo’n tiental jaar geleden) weer helemaal terug in het land van de dolle beesten. Ja, ook ik heb destijds smalend neergekeken op The Fly en soortgenoten, maar dankzij hen heeft België toch een plaatsje veroverd in de analen der dancegeschiedenis. Of dacht je echt dat iemand buiten dit appenlandje zich New Beat nog herinnert? Waar is de tijd dat de platenbak van elke zichzelf respecterende DJ vol R&S releases zat. Natuurlijk blijven G-Force, Bailey en vooral ons eigenste Redhead het goed doen in de internationale techno scene, maar hoe groot is het publiek dat naar techno luisterd? België is volgens mij het enige land ter wereld waar je dertigduizend mensen bijeen kan krijgen met een affiche van enkel techno.

En wat met hetgeen we vandaag house noemen? Hoe vaak kan je dezelfde disco sample uitmelken voor de mensen er genoeg van krijgen? Vaak blijkbaar, want hoe minder geïnspireerd, hoe beter verkocht zo blijkt. Begrijp me niet verkeerd, veel van die filtered disco is uitstekende feestmuziek en house heeft altijd al disco samples gebruikt. Maar vernieuwend kan je het toch niet noemen. Misschien eens kijken waar ze aan de andere kant van de grote plas mee bezig zijn. Vanuit New York komt behoorlijk wat tribal stuff. Niets nieuw, maar toch al wat anders dan de overal terugkomende 4/4 beat.

Vanuit Chicago hoor je de laatste tijd wat meer tech house, een sound die ook in the UK al een plaatsje veroverd heeft. Het gaat hier natuurlijk niet om iets radicaal nieuw, maar het is toch een verademing tussen techno die zijn soul verloren heeft en house die geen richting meer heeft. Nu maar hopen dat men er iets moois van maakt. Wat is nu de destination van house? Ik weet het niet, anders had ik al lang een vetbetaalde job bij NEWS. In ieder geval hoop ik in mijn leven nog een paar keer van mijn voeten geveegd te mogen worden door een volledig nieuwe sound. Of dat ook gaat gebeuren valt nog af te wachten.

Om af te sluiten nog een korte samenvatting van de onverwachte extra BTS party van 8 maart. De opkomst was aan de lage kant en het werd dan ook een BTS zoals voorbije jaren: weinig volk, maar des te meer sfeer. Rond drie uur leek het zelfs helemaal stil te vallen, tot er een kudde zatte medemensen binnenviel. Het klinkt misschien hypocriet, komende van iemand die chemicaliën niet schuwt, maar (sommige) zatte mensen kunnen mij zo irriteren. Vooral als ze, niet gestoord door enig gevoel voor ritme, hun bier in het rond kieperend over de dansvloer hossen. Ik dacht dat er genoeg TD’s waren waar deze diersoort aan zijn trekken kan komen, zodat ze mij niet moeten storen.

Tot slot nog dit: als er dus iemand problemen heeft met mijn verheerlijking van drugs, mijn haat tegenover Fuse of iets anders wat hier verschenen is, tell me! Alle reacties zijn welkom op dr_psylo@yahoo.com.